11 Ocak 2011

Gece Melek ve Bizim Çocuklar

.


Gökhan Kırdar - Gece Melek ve Bizim Çocuklar

Tarihi Emek Sinemasının kapatılmaması için gerçekleştirilen eylemlerden birindeydim bu fotoğrafı çekerken.. İstanbulda yaşamayan biri için yeterince değişik bir yer olan İstiklal Caddesini gide gele özümsemiştim yıllardır. Gerçekten de kendine özgü bir havası, kendine has bir kokusu vardı..
Nisan ayının başlarıydı.. Öğlene kadar deliksiz bir uyku, ardından güzel bir kahvaltı sonrası taksiye atlayıp karşıya geçmiştim.. İstiklal'de kardeşim ve Gizemle buluşup güzel bir kafenin bahçesinde birşeyler içip, güneşin tadını çıkararak sohbet etmiştik.. Akşamüstü festival kapsamında L'immortelle ı izleyip hem filme hem de sinema salonunun iç dekoruna hayran kalmıştım.. Akşam yemeğinde süper bir mantı ziyafetinin ardında, Trash Humpers ı izleyip şaşkına dönmüş halde salondan çıkışımı da hiç unutmam.. Sanırım hayatım boyunca daha ilginç bir belgesel-film izleyemem!, Ve ardından "Emek Sineması Kapatılmasın" eylemine katılmıştık hep birlikte.. Değişik yüzler, değişik giyimlerin üzerinde, değişik ifadelere sarınmıştı.. Işığın yetersiz olduğu daracık bir sokakta kalabalıktık.. Ben insanları ve ifadelerini incelemekten eyleme konsantre olamamıştım bile.. Kompozisyonlara çok da dikkat edemeden basmıştım deklanşöre..
Bu fotoğrafımı gördüğümde hep dilimin ucuna “Gece, Melek ve Bizim Çocuklar” şarkısı düşüyordu Gökhan Kırdarın.. Bu yüzden dedim ki adı bu olsun fotoğrafımın..
19. Bursa Fotoğraf Günleri kapsamında; BURFOT 20-31 Ekim 2010 tarihleri arasında Atatürk Kültür Merkezindeki sergisinde "Şehir ve İnsan" temasının işlemişti fotoğraflar ile..
Benim de 2 fotoğrafım sergilenme fırsatını bulmuştu. Biri insanın şehirde yitikleşmesini anlatırken bu ise sanki tam tersine varoluşu anlatıyor gibiydi.. Ama yine de bir hüzün sinikti.. O fotoğrafın çekildiği andaki eylemin hüznünden mi böyle hissediyordum, yoksa fotoğrafta gerçekten var mıydı saf bir hüzün?? Hiç bilemedim..


11 gün süren bu sergi sonrasında ise fotoğrafım, BURFOT - Bursa Fotoğraf İmece Topluluğu'nun "Griye Veda Renklere Merhaba" adıyla devam eden projesi kapsamında 16. etap sergisi için 30 Kasım 2010 tarihinde Bursa Zübeyde Hanım Kız Meslek Lisesi'ne devroldu.

Ben her zamanki gibi katılamadım sergiye :) Ama arkadaşlardan aldığım duyumlara göre, sergi sırasında Kent Konseyinde görevli olanlardan bir kişi bu fotoğrafımı öyle çok beğenmiş ki alıp götürmüş, halen odasında asılıymış. Tabi yerine yeni baskısı yapılmış tekrar okul için..

Daha nice okulların renklenmesi adına, nice projelere..

8 yorum:

gece yağmuru dedi ki...

Emek mücadelesinde sesini duyurmaya çalışan bir grubun eski üyesi olarak uzun zaman uğraşı verdik vermeye çalıştık...Kentlerle sokaklarla özdeşleşen yapıların şehrin yaşayan damarları olduğu inancını taşırım hep;eskiseler bile...Aynı frekansta seninle birlikte çığlık atmak çok güzel,sevgiler...

UfukCRY dedi ki...

bak o değil de , "Gece, Melek ve bizim çocuklar" denince benim aklıma tek birşey geliyor. Bir 23 Nisan gecesi hangi televizyon hatırlamıyorum ama bir ana haber bülteninde , şöyle bir haber vardı. 23 Nisan'da ilkokul yaşıtı çocukları bir gösteri salonuna toplamışlar ve onlara film gösterimi yapmışlar. Seçtikleri film , Gece Melek ve Bizim Çocuklar. Haberde salondan ağlayarak çıkan çocuklarla röportaj yapıyorlar , Çocuk ağlıyor bize porno film izlettiler falan diyor.Ne güzel bir ülke burası

Leman dedi ki...

Fatoş, Sokak Fotoğrafçılığını düşünmelisin. Senin bakış açından sokakları ve insanları görmek isterim ben şahsen. Bu fotoğrafını çok beğendim.

banu dedi ki...

ellerine ve makinana sağlık canım :)çok güzel olmuş şarkıda cuk diye uymuş ama bir sergiye gidelim artık en azından birimiz gitsin yaw

zoitsa dedi ki...

biz de assak telif hakkı olarak da kahve kitap çikolata versek?

Yossi dedi ki...

benim de aklıma önce şarkı geliyor, filmi çok naif buluyorum, bir türlü benimseyemedim.
emek sineması'na gelince: "yetkililer" girince işin içine tıpkı haydarpaşa gibi diklenmek çok zor. keşke emek açıkken de festival dışında izleyicisi olsaydı. oysa nisan olmadığında hep bomboş kaldı emek...
fotoğrafın gerçekten de derin bir hüzün taşıyor. eline sağlık.

eXi Le dedi ki...

Gecenin we Gündüzün İnsanı İsimLer Gißidir..
Kimi Sırrını Yüzünde Ta§ır Kimi Yüreğinde..
Kimi RenkLidir Kimi Sade..
ßu Yüzden Kendimizi ßiLdik ßiLeLi a§ina oLduğumuz Yan ßizim Fıtratımızı ßeLirginLe§tiren Yanımızdı..
ßir Yanımız Geceye TutukLuyken Diğer Yanımız Fecri ArzuLamaya Dewam Ediyordu..
Harf Harf iLgiLiydik Hayatın Defterine..
We Her Gece we Her Gündüz ßa§Lıyordu Hikayemiz..

beenmaya dedi ki...

bu mim bana geldiğinde ve kim nasıl yazar acaba, kime yollamalı diye düşündüğümde aklıma gelen ilk isimlerden biriydin. o nedenle de seni mimledim. yazarsan sevinirim :))

http://beenmaya.blogspot.com/2011/01/deger.html