13 Ağustos 2016

40


Yıllar geçiyor..
Bazı şeyler artarken bazı şeyler de azalıyor insanın içinde..
Sanırım yılların benden en çok alıp götürdüğü şey “tutku” olmuş..
En yakınlarım bunu çok iyi bilir..
Çok mutlu ve sevdiklerimle dolu bir hayatım var.
Ama yıllar öncesinde kalan o tutkulu kadını bazen içim sızlayarak hatırlıyor ve özlüyorum..

Noir Désir’ın bir şarkısı vardı o yıllarda beni savurup duran ve benzeri olmayan..
L'Appartement..
Sonra grup dağıldı ve o sesi de çok özledim ben yıllardır..
Sanki onlarla birlikte yitip gitmişti bende de tutku..
O sesin yeniden bir şarkıyla karşıma çıkmasını ve içimdeki ölen tutkuları uyandırabilmesini dilerdim bazen..

40.yaşımın bana en güzel hediyelerinden biri bu oldu işte..
Grubun adı değişmiş.. Détroit olmuş.. Bazı farklılıklar da var elbet..
Ama.. 
Ama o ses beni aldı yine ve savurdu içimdeki soğuk küllerin altında kalmış közlerin arasına..
Albüm müthiş.. Ama öyle bir 3 şarkı var ki.. ne diyeyim..
Sarsıcı bir tutku yeniden..
Ma Muse, Le Fleuve, Ange De Désolation..
Öyleyse ne diyelim 41. yaşım bana, bu şarkılarda birlikte savrulabileceğim tutkulu bir aşk getirsin :)