26 Eylül 2014



"Heeey ben bir hayalime kavuştum; hem atölyeleri olan, hem kütüphanesi olan, her bir köşesini kendimin tasarladığı bir cafe açtım." demek istiyorum aylardır.. Her gece, cafeyi kapattıktan sonra yazayım diyorum ama .. ama bu nasıl bir koşturmacadır.. 14 Temmuzdan beri günde 14 saat koşturuyorum :) Yatağa nasıl gittiğimi bilmiyorum geceleri. Ama inanılmaz keyifli elbette. Bunca yoğunluktan nasıl şikayet edilmez.. İnsan sevdiği işi yapıyorsa.. İnsan hayaline kavuştuysa.. İnsan sevdikleriyle beraberse her gün.. İnsan etrafında ona sürekli yardım eden dostları varsa.. 14 saat değil çok daha fazla çalışsa bile şikayet etmiyor, mutlu oluyor..



E artık, açılış partimize ramak kala azıcık vakit yaratıp oturdum blogumun başına. Beş dakika vaktim var. Açılış için kokteyl masalarını almaya gideceğiz.. Bir ara uzun uzun anlatırım Cafe 7.ODA'nın hikayesini. Siz şimdi her şeyi boşverin. Yarın akşam bol sürprizli bir açılış partimizi var.. Kaçırmayın :)