17 Şubat 2006
gözlerim beni hep eleverdi zaten..
toplasanız bir küfür bile edemem..
bir yanımda sallanan suçlu ırmaklar..
bir yanım dağlara yaslanmış körkütük çocuklar..
cehennemim ve cennetim yan yana duruyor..
(Theatre Of Tragedy - A Distance There Is)
Etiketler: şiir
Subscribe to:
Kayıt Yorumları (Atom)
4 yorum:
tüm iğnelerimi atsam boşluğa,
asılı kalır tek bir noktada
ve
yarım yamalak soru cümlelerim
soldan sağa savurur dağlarımı
ve
bir iç çeker gözlerim
suçlu çocuk edasında...
ve şimdi
ben susarım,
ben konuşur,
ben duyarım.
İğneler boşlukta asılı kalır..
Hatta tüm iğneler boşlukta tek bir noktada asılı kalır..
Demek ki senin iğnelerinin delikleri var..
Ve iğne deliğinden geçmiş iplerin..
Sen boşluğa hepsini attığında iğnelerinin..
Boşlukta aşağıya doğru yol alırken arasıra ışık oyunları yaparak
Deliğinden geçen iplerin bişeye takılmış..
Biri düşmesinler diye tutmuş olmalı iğnenin deliğinden geçen iplerden..
Seni senden bile koruyan biriymiş bu..
İstemiş belli ki canına batmasın iğneler
İğneler senden çıkmış olsa bile..
keşke insan birini düşünüp o an ona hissettiklerini anlatmak istediğinde ilgilisinin anlamasını istediği kısmını 'anlasın!' dediğinde ilgilisi anlayıverseydi.
Gözlerine bakmayı akıl ediverseydi keşke..
varmak isterken cennete, geçmeli cehennemlerden..
söndürmeli yeryüzünün yağmurları bu yangınları..
peki! göğüs kafesimize saklanan cehennem parçası ne olacak?
Yorum Gönder