12 Haziran 2006
CEHENNEMİME ÇOK GELDİM
3.
BİZ BİRBİRİMİZE CAMDIK
Üşüyordun ve parmaklarından akan ırmaklar yolunu şaşırıyordu..
Ağaç yapraktan, yaprak rüzgardan, rüzgar değdiği yerden yara alıyordu..
Akşamüstü; yüzünde donan zaman oluyordu..
Mevsimleri yazan ustura ölümüme bilenmeye gitmişti..
Üşüsek rüzgâr kirlenecekti..
Ayrılsak rüzgâra düşecektik..
Bir sütlü kahve, ince belli bardaktan çay dedik..
Zaman; yitik bir durakta son yolcu..
Issız bir otogarda bilet kesiyorduk zamana..
Sigaralar küle… kül gözlerimizde hayata küsüyordu..
Yanakların bir suçlunun son mermisi..
Ellerim sana vurulmuş bir çığlık yaralısı..
Adın dipsiz bir kuyuya düştü..
Gitsen ben kalacaktım..
Kalsam sen gidecektin..
Rüzgârlar yağmuru üstüme sürüyordu..
Yağmurkuşu oluyordum camlarda..
Kırılacak kadar gurbet..
Ben sana, sen cama çok yakındın..
Bir sigara daha yıktım..
-Fadıl Öztürk-
(THERION - LEMURIA)
Etiketler: cehennemime çok geldim, şiir, tutku
2 yorum:
gözlerinde ki ateş, yok artık! bu akşam üstü, sen bir ayazsın. donumuş bir kış gündüzünden kalma. gözlerinden bakıyorum kendime, çok uzaktayım.
cesaretin yok biliyorum.. ben kalırım.. sen git..
"lemuria"
Merhabalar,
Öncelikle belirtmeliyim ki istenideki yazılarınızla seçtiğiniz
müziklerin uyumu mükemmel. Bu Uyumu nasıl yakaladığınıza hayret ettim.
Öyle etrafımda gothic dinleyen kişilerin olmamasından galiba. Lafı
fazla uzatmayayım. Blog sayfanızı
merakla takip ettiğimi bildiririm.
Sevgiler,
Yorum Gönder