7 Şubat 2006
ENIGMA - THE ROUNDABOUT
Zaman, büyük bir acının ardından gelen uykuyla uyanıklık arasındaki tanımlanamaz çizgide ne kadar kalıyor belli değil..
Bilinç yavaşça geri geliyor..
Bağırmak, konuşmak, bir şeyler söylemek istiyorum ama sözcükler, çağrılar, sorular boğuluyor ağzımda..
Korku beynimi oyuyor..
Düşüncelerim dayanılmaz bir yorgunluk içinde çözülüp akıyor..
Daha önce hiç bulunmadığım bir yerde..
Ama yer diye bişey yok artık..
Her yer hiçbir yer..
İçimde yalnızca o andan geriye doğru uzaklaşma arzusu,
Yönelecek yer bulamayan imkansız bir kaçış duygusu var..
(Ruhumu Öpmeyi Unuttun - İnci Aral)
Subscribe to:
Kayıt Yorumları (Atom)
5 yorum:
yine güzel bir üçleme. fakat bu sefer müzik ve resim yazının biraz daha önüne geçmiş gibi. müthiş tamamlamışlar birbirilerini.
bu resmi başka müzik anlatamazdı, tıpkı o müziği başka resmin anlatamayacağı gibi.
yazı mı ? her zamanki gibi kelimelerle yine müthiş oynamış yazar.
biz ne desek ne anlam çıkarsak boş.
zira karanlık odanın en kuytu köşelerinde gizli gercek anlamlar. lakin su unlemi ifade etmeden gecemeyeceğim yine de;
- o kadar derin ha, boyut değiştirecek kadar!
Geri Dönüp kacacagın yerde carpacagın sey duvarsa eger..
Ve Bu yolculukta yuksek cıglıklarsa kulak zarını zorlayan..
O zaman Dik Bakışlarını En derinlere..
Ucurumun Kenarında Haykır..
Nefretını Sevgını..
dununu Bugununu...
ve artık yuzunu dön bie...
Yaşa yarınını cunku
Giden gitti Bile...
Tıpkı Dün gibi....
yelkovan hep aynı zamanda geçer diğer çizgiye ve de akrep. çizgilerde duran bizizdir, kaptırırız kendimizi yaşamın tatlı ve acı hallerine, inat ederiz bir sonraki zamana geçmemek için. ayak diremeyi bırakmalıyız, bırakmalıyız zamanı aksın yatağında, varmamız için denize..
sozlerle muzigi ne kadar guzel birlestiriyorsun ve gorunmeyen duygulari ne güzel ifade ediyorsun
resim bence cok etkileyici....
kacış...ne zor ...kaçma..olurmu?
Yorum Gönder