27 Ağustos 2007
RAMMSTEIN - WO BIST DU
Bir uğultuyla başladı herşey..
Bir fırtına koptu sonraları..
Adamdı fırtınanın adı..
Hayal ya da gerçek..
Belki bir yanardağ.. belki bir okyanus..
Yalan olmasındı.. aptal olmasındı..
Konuşmak ve susmak..
Her şey var ama hiçbirşey yoktu..
Ya da her şey yok ama hiçbirşey vardı..
Tüm bunlar neyi değiştirirdi ki ??
Anladım yaşarken düş görülmezmiş..
Anladım rüzgarın sustuğunu ve savrulmadığımı..
Anladım..
Anladım ama..
Aması ne, ben de bilmiyorum..
Başladığımız noktayla aynı bu yer..
Değiştim..
Belki içimdeki doğmamış doğmaya çalışıyordu..
Ancak kendisini bile yok edebilecek kadar vahşiydi..
Tutku, şehvet ve hırstan oluşuyordu aşk..
Ne büyük bir aldatmaca..
Körebe oynamıyorduk ama, gözlerimi çoktan bağlamıştım..
Söylemedim belki ama, buluşulacak noktada hep bekliyordum..
Ve bir aşk, bir aşık geliyordu nasıl olsa..
Farklı insanlarla aynı oyunlar..
Tanrım amma da komiksin !!
Yazdıklarım masallardan ibaretti..
Prensler, kurbağalar, şövalyeler, krallar ve kraliçeler..
Kuralların bu kadar katı olması ya da hiç kuralın olmaması da bir kuraldı..
Her şey alabildiğine kızıl olmalıydı..
Artık gidilecek yer yok..
Bu son durak, bu son gemi belki binmezsek kaçıracağız (!)
Kaçıracağımız herneyse..
Artık yaşanacak pek bir şey kalmamış..
Tüm gemileri batırmışım gülünç bir şekilde..
Sıra hayatta şimdi..
Dizginleri senin eline veriyorum ve şu an tam ortandayım; seni izliyorum..
Konuşmuyorum..
Gülmüyorum da..
Ağlayabiliyorum yalnızca yarım bıraktığım bir aşka..
Geriye dönüş yok bu yolculukta..
Daha yazacaklarını yazmadan bitirirsin mektubunu..
Söyleyeceklerini söyleyemeden susarsın..
Burası benim dünyam..
Her şey benim eserim..
Buradan, bu odadan çıkış yok !!
Etiketler: şiir, yedinci oda
14 yorum:
SENİN ODAN KAŞİFİN OKYANUSU
Anahtarı sokup kapıyı açtığın andan itibaren içeride bir dünya belirtileri zaten kendini hissettirirken, ikinci dünyaya seslenişin doğrusal dereceleri neler hangi açılardan yaklaştığını hiç kontrol ettinmi silyon fenerini hatırla, çakar lı feneri koy, sisli okyanus yollarında gerekirse geminin sirenini çal, bir siren sancak, iki siren iskele ve üç siren tornistan yani sıralarsan sağa , sola ve geriye, okyanusun içindeki yanardağın patlaması için okyanusun tabanını iyi tanıman lazım katmanlarını tepelerini hatta okyanusun içindeki dağları karış karış bilmen lazım, okyanus göründüğü gibi olmadığını davetkar olmasına rağmen cesaret istediğini hatırla, okyanus zaten cesaretlilerin içinde barınmasına izin verir okyanus zaten odan da susmuyor, seni içinden batan gemilerin yerini alan denizaltılarla odan' da ilerliyor, odan senin dünyan okyanus kaşifin dünyası... Okyanusta gidilicek tek yer var; düşlerle gidilemez gidilicek yere rotayla gidilir... Fenerlerin rotayı takip etmesi içinde oba yol ışıklarını yakması gerekir yoksa karanlık okyanus sularında yön bulması zorlaşır...
haklısın gerçekten bu odaya girdikten sonra çıkmak olmaz !!! her detayıyla muhteşem bir kompozisyon yaratmışsınız !!! ellerinize sağlık !!!
özlettin... sesin soluğun çıkmadı dinleniyordur umarım dedim...
güzel kompozisyon..
Kendini yaşamanı ve açılımını harkulade paragraflamışsın diyebilirim. Sıradanlığın dışında...!
Öyleki ben bir dünya kurdum içindeyim kapasını açtım gelde bul beni der gibi (çok_zor) işte bu benim oyunum baş rolde hep ben varım. İpuçları çok fazla olsa da labirentler kişiyi dahada çıkmaza sokabilir. Sorular cevaplar, cevapların içinde tekrar sorular. En yaklaştığın an belkide en uzağa gittiğin an bile olabilir senin dünyanda. Bu yüzden bir çok kimse senin sadece 4. odan da misifirlik yapabiliyor yada seni en iyi ve en basit şekilde anlıyabikdikleri oda olsa gerek.
Hani çok sık kullanılan bir tabir vardır öğrenmek istiyorsan yada tanımak; o zaman yaşaman gerek. İlk bir insan sıfatı üzerine bu söz kabul ettim diyebilirim.
Kişilerdeki farkındalık hisleri herzaman ilgimi çekmiştir. Derinlik ararım; dibi sonu olmasa da farketmez çünki hiç bir derinlik boğulmama neden olmadı. Bu yüzden korkumda yok. Sanırım biraz fazla uzattım ne saçmalıyor bu diceksin şimdi. Şimdilik BİR ben'den çıkan bu kadar sen diyeyim.
garip bi'oda, hoşuma gitti..
warsa bir duwar dayan
yoksa bir duwar yarat
karanlık olduğunda mumdan bir gunes yarat
kanatların kırılmasın umutların nıcesı 24 karat..
güzel :)
bu odaya her girdiğimde kendimden bi parça buluyorum.Yarım kalan aşklar,kanayan ve kanatanlar...olsun,bu odada olmak güzel.kaybedenlerklb bloggerda hala ziyaretini bekliyor,bi ara uğra olur mu?
hayatın hoyrat ve acımasız soğukluğu insanın ciğerlerine işlerken bizim yapabileceğimiz tek şey nasıl olacak bilmiyorum ama üşümekten ve donmak üzere olan uzuvlarımızın uyuşmasından zevk almaya çalışmak!
hayat bu değilmi zaten:
yaşamaya çalışarak acı çekmeye çalışmaktansa başına gelen her şeyden mutlu olup yaşanılmaya çalışmak...........
Merhaba;
Googlede bir şey aratırken tesadüfen sizin bloğunuzla karşılaştım ve şiirlerinizi okudum gerçekten çok etkileyici şiirleriniz var...Sizi tebrik ederim...
Şiirlerinizin devamı varsa nereden takip edebilirim acaba yardımcı olur musunuz?
neden yakar insan butun gemılerı !
neden?
ya kalmamıstır tutunacak bir dalı
ya gecmişle koparmak ıcın butun baglarını
umudu olmadan yaşamazmış hıc kımse
ve hıc bır sair elıne almazmış bır daha kalemi
ağlayabılıyorsan yarım kalmış bır aşka
ve kımsenın elıne vermezsen bır daha dızgınlerı
senın ıcın umut var hala
.......kapıların aralı olmasını ve eşikte durmayı seviyosunuz.. sanırımm..
hoş bir esintiden fazlasına yada bir sağnak yağmura yakalanmamak için... biryandan da esintiyle size ulaşıcak kokuları atlamamak için (ki kokuya olan düşgünlüğünüzü siz yazmıştınız) ......ordasınız.. ne içerde ne dışarda.... dedimizz gibi hayat....
kaleminiz gerçekten çok güçlü, cümleleriniz çok tok, boşluk yok, sıkı sıkı dokumuşsunuz, ilk defa bir bayanın böyle yazdığına tanık oldum. bu yüzden büyülendim sanırım... duygularınızı örtmeniz de belki bilinmeyeni kovalamama neden oldu...
ama cevap vermemişsiniz :(
şiir de yazıyor musunuz?
hangi yazarları okuyorsunuz?
yıllardır okudugum bir kitabın bir bölümünü tekrar gözden geçirmek için elime alıdıgımda farkettim bunu artık 7. ile ilgili birşey örünce seni hatırlıyorum ilginçtir. Bu ilginç anı seninle paylaşmak istedim.
kendi yarattığı, kendi anlamlandırdıgı ve kendi adlandırdıgı bir kavramla bu kadara özdeşleşebilmek kolay bişey değil bunu başarabilen nadir insanlardansın. eminim pek çok insan imrenerek izliyordur bu açıdan seni :)
Yorum Gönder